เพื่อน ตอนที่ 1 : ตัวแสบห้อง 3

บทนำ : เพื่อน                                                                                              

  กว่า 20 ปีแล้วที่ผมเรียนจบชั้นมัธยมมา ต้องบอกว่าเป็นช่วงที่สนุกที่สุด กับการใช้ชีวิต ทั้งการเรียน การเล่นบาสเก็ตบอล และการมีเพื่อน ใช่แล้วครับสิ่งที่ผมจะบอกก็คือ ผมคิดถึงเพื่อน คิดถึงพวกมันทุกๆคน ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนผมก็ยังรู้สึกว่ามันเพิ่งผ่านมาได้ไม่นาน มันเป็นความทรงจำที่ผมรัก บางครั้งในเวลานี้ผมก็ยังอยากให้พวกมันได้รับรู้ความเป็นไปของผม และผมก็อยากรู้ว่าพวกมันเป็นยังไงกันบ้าง

  มัธยม 1 ของผมเริ่มในปี พ.ศ. 2538 ที่โรงเรียนวชิรธรรมสาธิต ผู้คนแถวนั้นมักเรียกกันว่า วัดทุ่ง เพราะเป็นโรงเรียนวัด อยู่ติดกับวัดวชิรธรรมสาธิตวรวิหาร หลังจากจบประถม 6 ที่โรงเรียนภักดีวิทยา เพื่อนๆผมในตอนนั้นตื่นเต้นกับการสอบเข้าโรงเรียนมัธยมกันมากแต่ผมก็รู้สึกเฉยๆเพราะผมไม่ค่อยกระตือรือร้นสักเท่าไหร่ เรียนที่ไหนก็ได้ ไม่อ่านหนังสือ ไม่สนใจอะไรนอกจากเรียนไปวันๆ

  จนกระทั่งมีการจำหน่ายใบสมัครของโรงเรียนมัธยมต่างๆคุณครูแนะแนวก็ให้ทุกคนไปซื้อใบสมัครของโรงเรียนที่แต่ละคนอยากเข้าคนละ 1-3 ชุดเพื่อใช้ไปสมัคร จำได้ว่าผมไปที่วัดทุ่งกับเพื่อนประมาณ 3 คน (จำได้ลางๆ)แต่คนที่จำได้คือ ธีระพัฒน์ ชื่อเล่นมันชื่อโอแต่ผมกับเพื่อนเรียกมันว่า ไอ้ลิง พูดง่ายๆคือไม่มีใครเรียกมันว่า โอ เลยที่โรงเรียนภักดีฯ แม้แต่ครูและอาจารย์ ผมเองก็ลืมไปเลยว่ามันก็มีชื่อเล่น ผมซื้อใบสมัครที่นี่ที่เดียว ผมเป็นเด็กในพื้นที่เขาจึงรับผมเข้าโรงเรียน แต่มีสอบคัดเลือกว่าจะได้เรียนในห้องที่เท่าไหร่ ผมได้ห้อง 3 เป็นม.1/3 จากทั้งหมด 13 ห้อง และได้อยู่ห้องเดียวกับไอ้ลิงนี่แหละครับ ทำให้ผมจำมันได้คนเดียว ยังมีที่พอจำได้ว่ามาจากโรงเรียนเดียวกันก็มี เบิร์ด วิริยะ ,เอก วงศ์สถิตย์,โจ พรอนันต์ แต่อยู่คนละห้องกัน                                    

                                                *****************************

เพื่อน ตอนที่ 1 : ตัวแสบห้อง 3

  เมื่อเสร็จสิ้นการสอบก็มีการเรียนปรับพื้นฐาน 2 สัปดาห์ เรียนปรับพื้นฐานนี่แหละครับสนุก ได้เจอเพื่อนใหม่เยอะเลย และเป็นเพื่อนที่จะต้องเรียนห้องเดียวกันไป 3 ปี ผมก็นั่งคู่กับไอ้ลิงครับ ยังไม่รู้จักใคร ที่เริ่มเข้ามารู้จักก็จะมี สามารถ เป็นอิสลาม ท้วมๆ ดำๆหน่อย ณรงค์ชัย นี่ก็อ้วนดำครับเหมือนกันแต่พูดมากสุด ตอนเรียนปรับพื้นฐานเสร็จไม่นานมันบวชให้ญาติที่เสียชีวิต เลยหัวโล้นครับ ตอนนั้นมีข่าวเณรแอกำลังดัง เหมาะเลยครับ อ้วน ดำ หัวโล้น เพื่อนเลยพร้อมใจกันเรียกณรงค์ชัยด้วยชื่อใหม่ว่า เณรแอ หรือ ไอ้แอ ไม่รู้ใครตั้ง แต่ก็เรียกกันทั้งชั้นเลยครับ 3 ปีเลยด้วย

  ตอนที่เรียนปรับพื้นฐานก็ได้เจอเพื่อน(แปลกๆ)ใหม่ๆ มีที่เด่นๆในห้องก็เป็น ไอ้จุ๊น สมบูรณ์  กับ ไอ้ขรึม ศานิตย์ ซี้กันครับนั่งคู่กันจนเขาว่าเป็นคู่เกย์ เพราะสมบูรณ์นั้นห้าวหาญโวยวาย มีชื่อเล่นว่าหนุ่ม (มันว่าหนุ่ม ศรราม) ฉายาก็คือไอ้จุ๊น หรือ ล่องจุ๊น ตามบทที่ศรราม(อีกเช่นกัน)เล่นละครตอนนั้น ไอ้จุ๊นนี่บ้า กบ สุวนันท์ ครับ มีรูปกบ สุวนันท์ในห้องด้วย(โรคจิตนิดๆ) ส่วนศานิตย์นั้นดูเรียบร้อย ติ๋มๆ ชื่อเล่นตอนแรกชื่อแมน ชื่อเล่น(จริงๆ)ชื่อแนน แต่บอกเพื่อนว่าชื่อ แมน โดนล้อพอสมควร ตอนแรกผมกับอีกหลายๆคนเรียกมันว่าไอ้นิตพอเริ่มเล่นบาสโรงเรียนตอน ม.2 พี่ที่ชมรมเรียกว่าไอ้ขรึม

และที่เด่นสุดๆช่วงปรับพื้นฐานจะเป็นใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่ บุญหลง ครับ เพราะการเรียนปรับพื้นฐานต้องมีการขานชื่อ แค่ชื่อบุญหลงมันก็เด่นแล้วยังไม่พอ เรียนปรับพื้นฐาน 2 สัปดาห์ สัปดาห์แรกไม่รู้ไปอยู่ไหนมา วันแรกอาจารย์เรียกชื่อบุญหลง…เงียบ ยังธรรมดาเพราะคนที่สละสิทธ์ก็มักจะไม่มาเหมือนกันและเราก็ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร สักวันที่ 3 อาจารย์เรียกชื่อบุญหลง… “หลงไปแล้วครับอาจารย์” ปากหมาคนหนึ่งพูด(ในห้องผมปากหมาหลายคนนะ) ตามด้วยเสียงหัวเราะของทุกคนในห้อง วันต่อมาจึงตอบด้วยความพร้อมเพรียงกันว่า “มันหลงไปแล้วอาจารย์!!...5555”  

  และพอเริ่มสัปดาห์ที่ 2 ชายแปลกหน้าคนหนึ่งเขามานั่งหน้าผมประมาณ 3 แถว ข้างซ้ายมือ ผิวของเขาดำขลับ แววตามันไม่น่าไว้ใจ ผมกับลิงคิดเหมือนกันว่ามันคงมาผิดห้อง แต่ใครจะเชื่อ เขาคือบุญหลง ทั้งห้องรู้พร้อมกันเมื่ออาจารย์เรียกชื่อ ยังไม่ทันที่ทุกคนจะตอบกลับอาจารย์ด้วยประโยคเดิม และคนที่เตรียมจะขำ(มานึกดูตอนนี้มันไม่เห็นขำตรงไหน...) “มาครับ!” เขาตอบเสียงดังและยกมือขึ้น ทุกคนในห้องเงียบแล้วหันไปในทิศทางเดียวกับที่มันนั่งอยู่ มันน่ากลัวครับวันนั้นน่ะ มันตัวสูงกว่าเพื่อน ดำทมิฬ แถมตอนครูสอนมันกลับนั่งฟังซาวอะเบ้าว์...เหี้ยมสุดๆ พออาจารย์ออกไปผมกับลิงจึงรวมรวมความกล้า เรียกมันมานั่งใกล้ๆเพราะเห็นว่าไม่มีใครคุยด้วย มีอยู่ทีหนึ่งมันยื่นหูฟังให้ผมฟังด้วย โอ้โหครับ ฟังเพลงของหิน เหล็ก ไฟ เปิดดังซะด้วยเพิ่มความโหดเข้าไปอีก ชื่อเล่นเขาเขาว่า เค ครับ พอรู้จักทางบ้านแล้วก็รู้ว่าชื่อเล่น(จริงๆ)ชื่อไก่ครับ พวกผมก็ไม่รู้จะเรียกอะไรแน่ กลัวเพื่อนจะไม่ชอบเลยเรียก ไอ้หลง ซะเ