FanArt DBZ

...กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กชายคนหนึ่งที่ชื่นชอบในการวาดรูปมาก โดยเฉพาะการวาดการ์ตูน ทุกครั้งที่เขาวาดรูปเล่นในห้องเรียน ก็มักจะมีเพื่อนๆเข้ามามุงดูรูปที่เขาวาด จนได้รับคำชมอยู่เสมอ เวลาที่โรงเรียนมีจัดการประกวดวาดรูป เขามักจะได้รางวัลกลับมาเกือบทุกครั้ง ครั้งหนึ่งเขาเคยได้รับรางวัลชนะเลิศ เป็นบัตรเข้าชมสวนสนุกซาฟารีเวิร์ด ฟรี 2 ใบ แต่จนแล้วจนรอด เขาก็ไม่ได้ไปเที่ยวสวนสนุกนั้น ได้แต่เก็บบัตรฟรี ที่เป็นเสมือนโล่ห์รางวัลที่เขาภูมิใจเอาไว้ในตู้โชว์ตลอดมา เขาชอบวาดการ์ตูน โดยเฉพาะเรื่องดราก้อนบอล ซึ่งเป็นเรื่องโปรดของเด็กผู้ชายในสมัยนั้น เขาวาดมันลงไปในสมุด หนังสือเรียนทุกเล่ม ทุกหน้า หลายครั้งที่โดนคุณครูทำโทษเพราะทำหนังสือเรียนสกปรก ดราก้อนบอลเป็นแรงบันดาลใจให้เขาแต่งการ์ตูนขึ้นมาหลายเรื่อง แต่เขาไม่สามารถวาดมันจนจบได้เลยสักเรื่องเดียว เพราะครั้งหนึ่งระหว่างที่เขาแต่งการ์ตูนนั้น เขาได้แต่คิดว่า...เขาจะทำไปทำไม ในเมื่อไม่มีใครมาภูมิใจกับเรื่องของเขา เขาถามตัวเองว่า สิ่งที่เขากำลังทำอยู่มันคืออะไร สิ่งที่เขารัก ที่ชอบ มันไม่สามารถจะทำให้เขามีกินมีใช้ได้หรอก เขาไม่รู้เลยว่าสังคมที่เขาอยู่นั้น มีสถานที่ที่สอนเรื่องการวาดรูป มีคนหลายคนที่หากินจากการวาดรูป ตอนนั้นเขาไม่รู้เลย รู้แต่เพียงว่า ถ้าอยากประสบความสำเร็จในด้านนี้ คงต้องไปเกิดที่ญี่ปุ่น แบบ อ.โทริยาม่า คนวาดดราก้อนบอลเท่านั้น

แอนดรอยส์ SAGA

ศึกประลองพลัง : ดราก้อนบอลซุปเปอร์

Kamehame HAAA!

ราดิซกับโงกุน

ไปดาวนาเม็ก!

โงกุนเด็ก ปีนหอคอยคาริน

รวมเหล่าร้าย

นักรบ Z

Buu SAGA part 1

Super Vegeta Blue

หนุ่มน้อยโกฮัง

ไดโนเสาร์เพื่อนยาก

ชาวไซย่าวัยเยาว์

หมัดไคโอ!

Majin Vegeta

God!!

Cell Number 2

Saiyanjin SAGA

หน่วยรบพิเศษกีนิว

หน่วยรบประจัญบาน

ข้าจะล้างเผ่าพันธุ์แห่งชาวไซย่า!

ซาบอน & โดโดเรีย

ชาวไซย่า...บุก!

วาดเลียนแบบภาพที่ชอบมาตั้งแต่เด็กของ อ.โทริยาม่า

ฟรีสเซอร์ SAGA

โกคูแบล็ค!

Goku Kids

Super Saiyan

Buu Buu and Buu

มาการิต้า

คู่แค้น

เบจิต้า และ ซาบอน

ฟรีสเซอร์ร่าง 2

เบจิต้า VS เซลร่าง 2

Son Goku

Son Goku

เด็กหนุ่มผู้มาจากอนาคต

ฟรีสเซอร์จอมทำลายล้าง

ราดิซ SAGA

ทรั้งภาคซุปเปอร์

ส่งนม

Buu SAGA Part 2

เหล่ามนุษย์ดัดแปลง

ภาพนี้ชอบมาก เลยใช้วิธีดราฟเก็บรายละเอียดมาครับ

...หลายปีผ่านมา เด็กชายคนนั้นก็ทิ้งการวาดรูป เขาทำงานเหมือนๆกับที่คนอื่นทำกัน หลายครั้งที่เขามีโอกาสวาดรูปเพื่อใช้ในที่ทำงานของเขา แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะกลับไปวาดรูปเหมือนเมื่อก่อน เพียงเพราะเขาคิดว่า...มันใช้หากินไม่ได้ ปัจจุบัน แม้เขาจะรู้ดีว่า สิ่งที่เขาชอบมันไม่ได้สร้างรายได้อะไรให้เขา แต่ด้วยใจที่รักและมีความสุขที่ได้จับดินสอวาดรูปอีกครั้ง ประกอบกับปัจจุบันมีการเกิดขึ้นของสื่อออนไลน์ ทำให้อย่างน้อยๆ เขาก็มีช่องทางที่ให้ได้อวดผลงานของเขาสู่สายตาเพื่อนๆ คนอื่นๆทั่วไปบ้าง ส่วนช่องทางการทำเงินนั้น แม้จะริบหรี่แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีความหวัง ตอนนี้เขากลับมาพยายามอีกครั้ง โดยไม่ได้ยึดติดกับการขายผลงาน แต่เพียงเพื่อให้ได้ลิ้มรสชาดความสุข ระหว่างทางที่เขาเริ่มจรดปลายดินสอลงบนกระดาษ...จนกระทั่งรูปวาดการ์ตูนเด็กๆรูปนั้นนั้นสำเร็จเสร็จสิ้นลง แค่นี้ก็คือห้วงเวลาแห่งความสุขของเด็กชายในร่างผู้ใหญ่คนนั้นแล้ว